Nostalgisch bezig - dinsdag 29 augustus

Uitgeslapen verder naar een kampeerplek van 30 jaar geleden. Nostalgie ten top! Kilometers van de bewoonde wereld aan het Ljugaren meer. Met vishut en zelfs een strandje waar we van de twee Canadese kano’s met wat berkenstammetjes een heuse catamaran bouwden. Jammer dat een Duits stel ons plekje ook gevonden heeft. Nu niet zo moeilijk met de Park-4-night app.

Verder geen plek aan het meer dus wordt het een boslunch met ondertussen ook de zon erbij. Dan toeren we verder over bospaden en gruswegen naar de bewoonde wereld aan de oostkant van het Siljanmeer. Voor wat brandstof in de tank. Dat is kassa!

Vanaf Furudal volgen we de Orealven naar het noorden. Na heel veel kilometers een nieuwe kampeerplek gevonden met zitje rondom een rookpot. Handig met al die muggen.

Eindeloze bossen - woensdag 30 augustus

Rijdend op de 60 km lange grusweg langs de Oreälven kom je maar langs enkele nederzettingen. Hier woont geen ‘kip’. Het is onderdeel van het immense gebied boven het Siljanmeer met de naam Finnskogen: het bos van de Finnen. Tussen 1800 en 1900 maakte Finland nog deel uit van het koninkrijk Zweden en een flink aantal Finnen trok vanuit het Finse deel naar het binnenland van Zweden. Halverwege het Siljanmeer en Sveg stichtten ze het dorp Noppikoski, waar tot in de vorige eeuw alleen daar al 6000 tot 8000 mannen met zo’n 2000 paarden in de bosbouw werkten. Nu doen machines hun werk in de eindeloze productiebossen. Je laat de natuur zijn werk doen, reguleert door wat uit te dunnen, zodat we door eindeloze kerstbakjesbossen rijden en oogst met één man op een grote machine.

Verder over de Inlandsvägen, de E45 van Mora naar het noorden. Met veel bos en vanwege de vele regen van de afgelopen weken ook snelstromende rivieren en woeste stroomversnellingen. In Sveg is het op de kruising van wegen een drukte van belang. Hier kun je tanken en boodschappen doen. Bij de SportRingen dit keer geen houthakkers blouse in de uitverkoop. Wel zijn er pontificaal anti-muggenmiddelen tentoongesteld en dan weet je het wel!

Een ‘koel-an-gat’ weg - donderdag 31 augustus

We staan op een simpele camping met poepdoos en aanrechtje zonder water. Maar wel met een grandioos uitzicht op het grote meer. Daar kun je ‘s winters met de langlauflatten of sneeuwscooter overheen.

Na een frisse nacht onder het warme dons gaan we uitgeslapen en wel verder noordwaarts. De beloofde zon laat nog even op zich wachten tot de meeste wolken opgelost zijn. Die blijven bij Vemdalen en Klovsjö rond de wintersportbergen van zo’n 1000 meter hoogte nog wat langer hangen. De accommodaties rondom de skipistes nemen steeds meer ruimte in beslag en nog steeds wordt er bijgebouwd. Als alle alpen-skiërs naar het noorden komen, moeten ze nog flink “aan de bak”.

Natuurlijk nemen we bij Klovsjö een binnendoor weg langs de meren die hier gevoed worden door de rivier de Ljungan: 37 km grusweg richting noordwesten. Op deze “koel-an-gat”-weg is enige stuurkunst wel handig. Gezien het geringe aantal auto’s hebben weinig chauffeurs hier zin in. Zo kom je wel langs een enorme kraal waar de Sami hun rendieren verzamelen, voor het oormerken van de jongen, voor transport en ook voor de slacht, denken we ….

Bij de enorme stuwdam in de Ljungan bij het Flåsjön komen we weer op de geplaveide weg en gaat het richting westen. Voordat we de bergen op de Noorse grens in het vizier krijgen, nemen we de weg naar het Sami-dorp Tossåsen naar een mooie plek aan het moerasmeer in de Rövran. Dit keer met zon in de bus. En met buren erbij.

Niksen tussen de fjäll - vrijdag 1 september

Vandaag blijft de bus op de plek en wij ook. Op een wandelingetje na naar de brug en terug. Ook nog wat laatste frambozen gescoord en natuurlijk zijn er volop vossenbessen - lingon - die nu rijp zijn. Vitamines uit de natuur. Dat vinden de vossen ook.

Het meer ligt op 570 meter hoogte en in alle richtingen zijn er op kilometers afstand bergen te vinden die tussen de 1000 en 1600 meter hoog zijn. Bij het 10 km verder gelegen Sami-dorp Tossåsen houdt het wegennet op en begint de fjäll waar je alleen wandelend of ‘s winters met de lange latten of met sneeuwscooter naar het wintersportgebied bij Åre kunt komen. Dat ligt tussen Östersund en Trondheim en dat is precies de streep die wij op onze denkbeeldige kaart hebben gezet: tot hier en niet verder naar het noorden.

De boomloze fjäll - zaterdag 2 september

De weg westwaarts voert ons naar het Zweedse fjällgebied en de Noorse fjell. Langs de rand van het hooggebergte buigt de weg naar het zuiden en gaat over de meer dan 800 meter hoge en boomloze Flatruet. Tijd voor een lunch vol in de wind, in de bus dus. We spotten rendieren net als op de 100 km lange weg van Tännäs naar Särna. Daar zijn er meer van dan van de enkele nederzettingen die er zijn en waar bovendien niet alles er bewoond uitziet en een tweede huis is geworden. Halverwege Särna camperen we aan de moerasrivier op dezelfde plek als vorig jaar. Toen stond het water laag na een droge zomer. Nu is het tegenovergestelde het geval, vooral met storm Hans is er veel water gevallen.

Spoor van poollicht - zondag 3 september

Koude en heldere nacht; nog net niet onder 0. Vannacht om een uur of een de lucht bestudeerd. Tenslotte was de aurora-voorspelling ietsje hoger dan de afgelopen tijd. Bibber de bibber voor het raam naar de wolkenloze hemel gekeken, waar we meenden wat groens te bespeuren. Niet spectaculair genoeg om de fotocamera uit de berging te halen. Toch met de telefoon een foto gemaakt waarbjj de wolken enigzins groen opkleuren. Toen het warme bed weer in.

Na een fris ontbijt op pad met een wolletje aan. Eerst een stop bij de mooie watervallen in een van de rivieren die uitmonden in de Österdalälven. Dan verder richting Fulufället met de hoogste waterval van Zweden. Die bekijken we nu niet; wel de gelijknamige rivier die aan de oostkant van de fjället loopt en een paar mooie vrije plekjes heeft.