Auroraweekend in de fjell - 2 -4 september

Prachtige zonsondergang vrijdagavond en nog lang licht tot een uur of negen. Pas rond tienen is het zo donker om Aurora te kunnen zien. Helaas slechts een spoortje groen aan de hemel en met drie graden kruipen we graag onder het donzen dekbed.

Zaterdag genieten we van de stralend blauwe lucht, fika en de rendieren die het heerlijk vinden op het warme asfalt. Verder wandelen langs het fjellmoeras, de dwergberken en de kleine nog steeds bloeiende planten.

Dan blijkt dat we onze parkeerplek boven op de fjell moeten delen met twee camperfamilies en een tent, die een leuke zaterdagavond hebben met kampvuur en een trekzak. En als het donker wordt, verstoort dat nogal ons zicht op de noordelijke hemel.

Nog een geluk dat Aurora pas om middernacht even wat moois tovert maar dat is het dan.

Zondag vindt Chiel dat hij genoeg “witte dozen” heeft gezien en reist terug naar de Zweedse fjäll en komt uiteindelijk terecht bij het Sami-dorp Tossåsen.

Wij nemen een retourtje Røros om de gasbussen te voorzien van LPG, zodat de kachel het niet laat afweten. LPG Is in Zweden een schaars artikel en in Noorwegen moet je ook weten waar je zijn moet. Gevuld en wel rijden we terug naar ons plekje op de Noorse fjell in afwachting van enig spektakel van Aurora.

De voorspellingen laten ons deze keer niet in de steek. Als de zon amper onder is zien we het dansende poollicht al. En het foto-oog ziet nog heel veel meer dan wij. Meer dan twee uur lang trotseren we de koude nacht om te genieten van dit wondere schouwspel.

Maandag 5 september - Terug via Zweden

Noorwegen houden we even voor gezien en we beginnen aan de terugreis via het toeristische Zweedse Funasdalen. Ook in de zomer kun je daar met de cabine lift naar de top van de berg. Dat slaan we maar over en rijden de 100 km lange weg van Tännäs naar Idre.

Die kennen we nog als hobbelige grusweg in ons eerste Zweedse jaar van bijna veertig jaar geleden. Toen met tenten in het aanhangertje, waarvan we later alle schroeven moesten aandraaien.

De weg gaat langs Hogvallen, het hoogstgelegen dorp van Zweden, nou ja ….. de overtreffende trap heb je hier al gauw in Zweden?

Op een hoogte van 730 m overnachten we halverwege Idre aan een snelstromende moerasrivier. Ook hier is het knap fris.

IJzig begin rondom Idre -

dinsdag 6 en woensdag 7 september

Het dakluik is bevroren! Zo kom je ‘s ochtends aan een koude neus! Om acht uur is het pas 1 graad op de thermometer. De kachel snort voort tot de zon flink zijn best gaat doen.

Vandaag 50 km opgeschoven naar het zuiden en nog steeds zijn we niet bij Idre. Ook hier nog rendieren. Het is zo’n beetje het zuidelijkste Sami-gebied.

Verder af en toe een nederzetting of een verlaten zomerboerderij. Dat was geen vetpot, maar wel leuk voor de foto.

We genieten van de stralend blauwe lucht en de warmte van de zon. Voor de nacht zoeken we een van de Lägerplatsen op waarvan er een flink aantal zijn in deze gemeente Älvdalen. Ze kosten 60 Zweedse kronen die je met een ingevuld formuliertje in de bus deponeert. Lastig omdat je bijna nergens Zweedse kronen nodig hebt. Alles gaat met een creditcard of pin.

Woensdagochtend weer ijs op het dakluik! En in Nederland vallen de mussen dood van het dak!

Ook vandaag maar 60 km zuidelijker gekomen onder stralend blauwe lucht.

Na wat heen en weer appen met het thuisfront hebben we een boodschappenlijstje met verschillende Zweedse etenswaren, zoals augurken-schijfjes. De een vindt die van Felix het lekkerst en de ander vindt dat je beslist die van Onos moet hebben. Geef ons die Duitse maar! Smaken verschillen!

Met ons eigen wensenlijstje erbij hebben we een kar vol, tot vermaak van de kassa-mevrouw van de ICA in Idre.

Binnendoor gaat het verder richting Fulufjället en Njupeskär. Aan de oostkant is een aantal mooie plekken langs de Fulan. Die van Chiel is de mooiste. Maar tegen zessen moeten we de plek delen met een ander stel. De zonsondergang is er niet minder mooi door.