Maandag 29 augustus- Dagje niks

Gewoon ff niks en kijken naar de stromende rivier met veel of minder schuim. Net als bijna alle rivieren in Zweden is ook deze in gebruik om stroom op te wekken. Een paar km verder zetten ze bij Gustavström op gezette tijden de stuw van het kraftstation open en “zwieren” de kanoërs door de bocht. De eenden trekken zich er niks van aan.

Na de fika wandelen, lezen en kletsen. Samen bruinebonenprutje maken met Risifrutti toe: rijstepap met bosbessen en framboos. Die zijn zonder de pap ook nog in het bos te vinden.

Op tijd onder het dons dat al een paar frisse nachten goede dienst doet.

Dinsdag 30 augustus- Verder noordwaarts

Vanochtend Chiel uitgezwaaid. Die gaat net als wij verder naar het noorden. Hij binnendoor en dat betekent gruswegen met een bijbehorend tempo.

Wij nemen de doorgaande route naar Vansbro waar we bij de ICA Zweedse heerlijkheden inslaan zoals Risifrutti, kanelbullar, lingonjam en längfil (dretter volgens sommigen).

Dan verder door bos met kerstbakjesmos, bos met meren, bos in het hoogveen … Kortom; bos, bos en nog eens bos?.

Via Venjan naar de Österdalälven waar we bij Alvdalen overnachten op een Lägerplats voor SEK 60 in een tuutje. Daar heb je met eventuele medecamperaars dan een poepdoos voor, verder een picknicktafel, vishut met vuurplaats en een houtvoorraad om fikkie te stoken. Waswater kun je uit de rivier halen of je neemt een bad in de rivier hoewel die wel erg snel stroomt. Vrijheid. Blijheid.

‘s Avonds komen de vliegvissers in hun waadpak hun lijnen uitgooien om een forel te verschalken. Niet altijd succesvol.

Woensdag 31 augustus- Kloof met kalkälla

Na een ouderwetse washandjeswasbeurt laat op pad. Het wasje van gistermiddag bungelt boven het bed verder droog. Beproefde rijdende droogmethode.

Op naar de volgende rivier. Die lopen in Zweden bijna allemaal van noordwest naar zuidoost. Dat betekent dat we de bergen van zo’n 600 m hoog over moeten. Bij Älvdalen van de Österdalälven omhoog naar het hooggelegen Lillhardal en daar naar beneden naar de Ljusnan bij Sveg. Over een hoogvlakte met moerassen die al herfstig geel beginnen te kleuren.

Bij het bord “kalkälla” = koude bron stoppen we om de waterzak te vullen. De bron ligt naast een heuse canyon van 250 m lang en zo’n 18 m hoog.

Een overnachtingsplek vinden we na enig geavonturier over een wat smal pad langs de rivier de Ljusnan. Inclusief vossendrollen.

Donderdag 1 september-Steenwoestijn

Na een ochtend in de zon verkassen we naar een bekende plek 80 km verderop. De eerste 40 km gaat over de niet drukke Kopparleden richting Noorwegen. Deze koperroute verbindt de kopermijn bij het Zweedse Falun met die van het Noorse Røros. Zover gaan we niet vandaag.

Bij Hede gaan we de 40 km lange grusweg op naar het hooggelegen Övre Särvsjön. Daar blijkt nog minder water in te staan dan vier jaar geleden. Soort van woestijnmeer. Het is aangelegd voor het opwekken van elektriciteit een eindje zuidelijker. Kennelijk is er genoeg?

Stil is het er wel en met 6 graden ‘s avonds ook knap fris. De mooie zonsondergang belooft mooi weer. Dat moeten we nog zien.

Vrijdag 2 september- Van fjäll naar fjell

Grijze lucht en geen spatje blauw. Dat ziet er hier slecht uit voor de komende nachten. De index voor het poollicht staat hoog dit weekend en waarschijnlijk op deze breedtegraad en hoog in de bergen goed zichtbaar. Tenminste als er geen wolkendek is en geen hoge bomen of hoge berg in het zicht op het noordwesten is.

Dus op zoek naar de dichtstbijzijnde plek die aan deze voorwaarden voldoet. Die denken we 120 km westwaarts gevonden te hebben …..

We verlaten het Zweedse fjällgebied bij Funasdaken, slaan nog wat Zweedse kanelbullar en pepperkåkar in en rijden net over de Noors-Zweedse grens het fjellgebied naar het Noorse Tydal in.

Bovenop hebben we een prachtig uitzicht op de besneeuwde bergtoppen, moerassen, meren en ook rendieren. De zon warmt de bus aangenaam op maar de binnentemperatuur past zich snel aan als het kwik tot 4 graden daalt. Fijn dat we een kachel hebben!

Dat vindt Chiel ook wanneer hij rond zevenen aanschuift op ons hooggelegen stekkie. Maar eens zien of Aurora Borealis er zin in heeft vannacht.