Verder noordwaarts

Maandag 29 augustus- Dagje niks

Gewoon ff niks en kijken naar de stromende rivier met veel of minder schuim. Net als bijna alle rivieren in Zweden is ook deze in gebruik om stroom op te wekken. Een paar km verder zetten ze bij Gustavström op gezette tijden de stuw van het kraftstation open en “zwieren” de kanoërs door de bocht. De eenden trekken zich er niks van aan.

Na de fika wandelen, lezen en kletsen. Samen bruinebonenprutje maken met Risifrutti toe: rijstepap met bosbessen en framboos. Die zijn zonder de pap ook nog in het bos te vinden.

Op tijd onder het dons dat al een paar frisse nachten goede dienst doet.

Dinsdag 30 augustus- Verder noordwaarts

Vanochtend Chiel uitgezwaaid. Die gaat net als wij verder naar het noorden. Hij binnendoor en dat betekent gruswegen met een bijbehorend tempo.

Wij nemen de doorgaande route naar Vansbro waar we bij de ICA Zweedse heerlijkheden inslaan zoals Risifrutti, kanelbullar, lingonjam en längfil (dretter volgens sommigen).

Dan verder door bos met kerstbakjesmos, bos met meren, bos in het hoogveen … Kortom; bos, bos en nog eens bos?.

Via Venjan naar de Österdalälven waar we bij Alvdalen overnachten op een Lägerplats voor SEK 60 in een tuutje. Daar heb je met eventuele medecamperaars dan een poepdoos voor, verder een picknicktafel, vishut met vuurplaats en een houtvoorraad om fikkie te stoken. Waswater kun je uit de rivier halen of je neemt een bad in de rivier hoewel die wel erg snel stroomt. Vrijheid. Blijheid.

‘s Avonds komen de vliegvissers in hun waadpak hun lijnen uitgooien om een forel te verschalken. Niet altijd succesvol.

Woensdag 31 augustus- Kloof met kalkälla

Na een ouderwetse washandjeswasbeurt laat op pad. Het wasje van gistermiddag bungelt boven het bed verder droog. Beproefde rijdende droogmethode.

Op naar de volgende rivier. Die lopen in Zweden bijna allemaal van noordwest naar zuidoost. Dat betekent dat we de bergen van zo’n 600 m hoog over moeten. Bij Älvdalen van de Österdalälven omhoog naar het hooggelegen Lillhardal en daar naar beneden naar de Ljusnan bij Sveg. Over een hoogvlakte met moerassen die al herfstig geel beginnen te kleuren.

Bij het bord “kalkälla” = koude bron stoppen we om de waterzak te vullen. De bron ligt naast een heuse canyon van 250 m lang en zo’n 18 m hoog.

Een overnachtingsplek vinden we na enig geavonturier over een wat smal pad langs de rivier de Ljusnan. Inclusief vossendrollen.

Donderdag 1 september-Steenwoestijn

Na een ochtend in de zon verkassen we naar een bekende plek 80 km verderop. De eerste 40 km gaat over de niet drukke Kopparleden richting Noorwegen. Deze koperroute verbindt de kopermijn bij het Zweedse Falun met die van het Noorse Røros. Zover gaan we niet vandaag.

Bij Hede gaan we de 40 km lange grusweg op naar het hooggelegen Övre Särvsjön. Daar blijkt nog minder water in te staan dan vier jaar geleden. Soort van woestijnmeer. Het is aangelegd voor het opwekken van elektriciteit een eindje zuidelijker. Kennelijk is er genoeg?

Stil is het er wel en met 6 graden ‘s avonds ook knap fris. De mooie zonsondergang belooft mooi weer. Dat moeten we nog zien.

Vrijdag 2 september- Van fjäll naar fjell

Grijze lucht en geen spatje blauw. Dat ziet er hier slecht uit voor de komende nachten. De index voor het poollicht staat hoog dit weekend en waarschijnlijk op deze breedtegraad en hoog in de bergen goed zichtbaar. Tenminste als er geen wolkendek is en geen hoge bomen of hoge berg in het zicht op het noordwesten is.

Dus op zoek naar de dichtstbijzijnde plek die aan deze voorwaarden voldoet. Die denken we 120 km westwaarts gevonden te hebben …..

We verlaten het Zweedse fjällgebied bij Funasdaken, slaan nog wat Zweedse kanelbullar en pepperkåkar in en rijden net over de Noors-Zweedse grens het fjellgebied naar het Noorse Tydal in.

Bovenop hebben we een prachtig uitzicht op de besneeuwde bergtoppen, moerassen, meren en ook rendieren. De zon warmt de bus aangenaam op maar de binnentemperatuur past zich snel aan als het kwik tot 4 graden daalt. Fijn dat we een kachel hebben!

Dat vindt Chiel ook wanneer hij rond zevenen aanschuift op ons hooggelegen stekkie. Maar eens zien of Aurora Borealis er zin in heeft vannacht.

Door het Zweedse platteland

Dinsdag 23 augustus- Varend naar de overkant

Een langzame zonnige ochtend. Geen haast om op tijd bij de Stena terminal in Frederikshaven te zijn. Om even voor tweeën varen we met de catamaran de haven uit. Kijken, boekje, puzzeltje. Zo kom je de tijd wel door. Om half vijf zijn we bij de Zweedse scherenkust en varen de Göta-älv op. Lang geleden allemaal natuur. Nu is de industrie opgerukt en verbannen uit de stad. Na de grote brug van Götenburg is de stad voor de bewoners. Woonwijken en flats op de oude kades en werven.

Om half zes vindt de douane dat we oké zijn en rijden we via een kruispunt van snelwegen de drukke stad uit.

Op zoek naar een vrij plekje, want datmag hier. Met de E6 richting Oslo zijn we zo bij Uddevalla en even verder is de bij ons bekende plek er nog steeds. Hoera Zweden, here we are!

Woensdag 24 augustus - Het Zweedse platteland

Al toerend over stille weggetjes niet alleen genieten van bos en meren maar ook van die typisch Zweedse huizen en oude boerderijen in rood, geel of soms wit. Piepkleine dorpjes waar de weg bijna over het erf gaat en oude eiken, lindebomen of essen het plaatje af maken. Soms liggen ze midden in het bos, maar hier wordt ook geboerd en rijd je langs akkers en weiden. Het koren is er bijna overal af. Iets later dan bij ons. Voor de echt grote landbouwgebieden moet je zuidelijker zijn. Dat zal financieel gezien nog wel schelen en zijn de gebouwen gemoderniseerd. Voor ons toeristen niet zo interessant!

Met dit rondtoeren maak je wel kilometers maar schiet het niet erg op. En waar mensen wonen zijn er meestal geen vrije kampeerplekjes.

Uiteindelijk overnachten we in het bos in de buurt van Arjäng met bosbessen en lingon (vossebessen). Die smaken prima op de pannenkoeken.

Donderdag 25 augustus - Naar Bosjön

Al weer zon en met 23 - 25 graden prima weer. Het bos uit en met de E18 naar het oosten. De verbinding van Oslo naar Stockholm. Zover komen we niet. Ten noorden van Karlstad vinden we in de buurt van Filipstad een zwemplek in het natuurreservaat Brattforsheden. Niet dat we zo zwemmerig zijn aangelegd met de frisse wind die over het water waait! In de zon is het prima toeven. We blijken hier al eens eerder geweest te zijn! Niet op de kaart genoteerd kennelijk. Maar “Camping fjörbudden”. Daarom verkassen we na de warme hap naar de oprit van Janneke en Bertus in Bosjön. Waar een warm welkom volgt met voor ieder een “kram”, een hug.

Vrijdag 26 augustus- Bij Bertus en Janneke

Als vanouds praten we over van alles en nog wat. De tijd vliegt. Bertus en Janneke zijn in 2015 geëmigreerd naar Bosjön waar ze al een paar jaar eerder het oude Skogststationen kochten van de Herrgard eigenaar. In de twee losse huizen woonden de boswerkers een groot deel van het jaar. B en J hebben de twee delen aan elkaar gekoppeld en de boel opgeknapt. Het is een Zweeds plaatje geworden.

We genieten van fika op de veranda met het Zweeds van buurvrouw Annet die nieuwsgierig komt buurten.

Dan volgt lunch, wandeling en “warm korv” vanaf de vuurschaal. Het eindigt met iedereen onder de paraplu. We verkassen naar binnen waar het gebabbel doorgaat tot in de late uurtjes.

Zaterdag 27 augustus - Familie op bezoek

Nog meer Nederlanders op het Skogstation. Chiel toert ook door Zweden en komt in Bosjön aan.

Na de lunch worden we uitgezwaaid en gaat het verder over de grüswegen rondom Bosjön op zoek naar een plek die nog niet bezet is. Er zijn nog steeds veel vakantiegangers die net als wij gebruik willen maken van het Zweedse allemansrecht. En als de mooie plekjes worden gedeeld op een of andere app is “de koek op”. In de buurt van Sunnamo vinden we toch een meer zonder busje of camper waar we kunnen overnachten met onze bus en de auto-camper van Chiel.

Sunnamo was vroeger voor de inwoners van Bosjön de plek om naar de kerk te gaan. Dat deden ze te voet dwars door het heuvelachtige bos. Wel 10 tot 12 km lopen. Dat pad wordt door de huidige bewoners in ere gehouden en één keer per jaar wordt de Finnvägen route gelopen. Genoemd naar de vele Finnen die hier kwamen wonen vanwege het werk in de bosbouw en ijzerwinning. Een leven van hard werken en veel alcohol ……..

Zondag 28 augustus - Oude bekende plekjes

Met zijn drieën reizen we verder. Via Hagfors richting oosten naar de Svartälven. De rivier waar we onze eerste kanotocht maakten inclusief klunen over de dammen die aangelegd zijn om stroom op te wekken. Een hele onderneming: met zijn vieren in de Canadese Grumman en alle kampeerspullen erin.

Met ons bussie gaat dat heel wat makkelijker en we genieten al gauw van de zon op de “plek van Harm en Els” aan de Svartälven. Nu zonder kano en het bos eromheen gekapt. Het is en blijft productiebos.

Vol verwachting gaan we de frisse nacht in. De kp-index staat op 5 hetgeen een mooie noorderlichtshow kan opleveren. Misschien ook zuidelijk wel zichtbaar? Als er tegen middernacht nog niets aan de nachtelijke hemel te bespeuren is, gaan we toch maar op één oor.

Naar Zweden

Zaterdag 20 augustus - Inpakken en wegwezen!

Na tien Duitse dagen in juni en zes zomerse weken op Haijtink pakken we de bus weer in. Voor drie Zweedse nazomerse weken ….. Is de planning. Kijken of onze lijven dat ook willen. Rustig aan dan maar.

Na de lunch op de boerderij zwaait de familie ons halverwege de middag uit. Maar na een tiental km moeten we weer terug voor de vergeten wandelschoenen.?Ondertussen is de wagenwijd openstaande voordeur door de familie gesignaleerd voordat het boevengilde de tent leeg kan roven.

Gelukkig verloopt de reis zelf voorspoedig over de niet drukke A31 die met de Nederlandse grens omhoog gaat. Bij Leer maken we een toeristisch uitstapje langs de hoge dijk van de Ems die hier uitmondt in de Dollard. Leuke dorpjes op terpen net als in het Groninger land en enorme boerderijen van rode baksteen. Echter geen plekje om je eigen potje te verorberen en ook geen frites of pizza. Dus met het potje naar de snelweg, koken en eten en daarna nog wat km naar een camperplek bij het Rododendronpark van Westerstede. Even bijkomen?

zondag 21augustus - Door het Duitse land

Bijtijds op weg. Begeleid door zon en blauwe lucht dwars door Ost-Friesland. Onder de Weser door bij Bremerhaven en bij Glückstadt de Elbe over met het veer. Altijd leuk die 20 min durende overtocht.

Daarna kilometers maken tot het Deense Kolding en op zoek naar een niet al te vol gepakte camping. De mooie weg door de beboste heuvels eindigt in een mooi Grönhovds strand. De bijbehorende camping vinden we niks dus toeren we een paar km verder naar Skamling. Geen strand, wel mooie camping bij een oud Deens huis met een dito boer en een even oude meuk bij wc en douche. Heerlijk!

Maandag 22 augustus - Naar de punt van Denemarken

De hoge beboste heuvels verlaten en dwars door Kolding naar de snelweg. Hier kun je oostwaarts naar de brug naar Kopenhagen en die naar Malmö of je gaat naar Noord Jutland voor de oversteek met een van de veerboten. Wij nemen morgenmiddag de boot von Frederikshaven naar Gotenburg en rijden vandaag de 300 km noordwaarts naar Noord-Jutland. Op de camping bij Saeby krijgen we een eersteklas plek met zicht op het Kattegat en de haven van Frederikshaven.

Achter dijk en wad

Geen slingers, toeters of feestmutsen voor Marius. Wel de bellen van de appjes. Dank voor de goede wensen. De uitnodiging voor taart en meer volgt.

Na de regen van gisteren krijgen we vandaag het zonnetje te zien en samen met de zeewind is het met de dijk achter onze rug goed toeven op de camperplek bij de sluis van Speicherkoog. Het uitzicht over het meren- en hooilandengebied is prachtig. We wandelen wat langs het wad; niet erin….. ‘s Middags stapt Marius op de fiets, gewapend met fototoestel en telelens om mooie vogelplaatjes te schieten. Dat moet lukken met kieviten in de wei en een leeuwerik in de lucht. Maar dan vindt een noordse stern het wel genoeg en start de aanval op je hoogste punt: jawel je hoofd. Wegwezen met die fiets en aan de pannenkoekenbakkerij. Echt verjaardagseten!

Woensdag 29 juni - Zonnige zoektocht

Toch maar verder en de mooie plek en het natuurgebied verlaten en zuidwaarts langs de kust over de “Grüne Küstenstrasse”. In de verwachting wel weer een mooie plekkie tegen te komen. Dat valt erg tegen. De camperplekken zijn vaak al aardig vol of liggen midden in een dorp of stad, als we ze al kunnen vinden. En de campings liggen opgesloten achter de waddendijk. Ondertussen zijn we al bij Glückstadt aangekomen en zien daar op de camperplek ook al witte dozen bivakkeren. Dus nemen we meteen het Elbe-veer en komen in het gebied ten noordwesten van Hamburg. De Küstenstrasse laten we even voor wat die is en gaan “het binnenland” in dat heuvelachtig en afwisselend is. We volgen het eerste campingbordje dat we tegenkomen en belanden op camping Geesthof in Hechthausen. Vroeger een grote boerderij, een Hof. Nu een soort Ferienpark inclusief manege. Het lijkt wel camping De Heksenlaan in Zwiep, maar hier hebben ze dan wel schaduwplekken onder de mooie oude hoge bomen.

Donderdag 30 juni - Zuidwaarts naar Zwiep

Opnieuw warm en zonnig. Een leuk tochtje uitgestippeld naar Ost-Friesland, waar de Grüne Küstenstrasse niet alleen langs de kust gaat maar er ook dwars doorheen: van oost naar west, van Bremerhaven naar Emden. Leuke route over kleine weggetjes die de navigatie-juffrouw ons voorschotelt. We willen er wel blijven, maar geen campings in de buurt en zelfs geen plek voor een koffie- of lunchstop. Dat doen we dan maar op de parkeerplaats van een grote supermarkt. Jawel de Lidl. Inmiddels zitten we al uren in de bus in plaats van in de zon. We hebben helemaal genoeg van dit “aangeharkte land” en gaan terug naar onze eigen camping Haijtink. Altijd plek!

Zo lui, het eind van een tiendaagse trip. Fijn dat jullie onze escapades willen volgen en van reacties voorzien. Tot gauw!

MarJen

Campingoase, stad en wad

Zaterdag 25 juni - Oase Eider

Gewoon een dagje niks op de camping aan de Eider. En kijken naar de families die samen met opa en oma genieten van een weekend op en aan het water. Dan laat de campingbaas ons verkassen naar een andere premiumplaats met uitzicht. En zo zitten we midden tussen de genietende families. En als er ook nog een groep jongens komt kamperen, zwemmen en voetballen naast ons, zijn we wel klaar met al het volk om ons heen.

Zondag 26 juni - Friedrichstadt

Vandaag een korte afwisselende tocht door de Marsch (wat vroeger moeras was) en door de dorpen die op hoger gelegen delen liggen.

In Friedrichstadt maken we een korte stadswandeling: Klein Amsterdam noemen de Duitsers de stad. In 1621 gebouwd door remonstranten die vanwege hun geloof Holland verlieten. Ze waren welkom in het Deense hertogdom van Friedrich von Schleswig die dacht een welvarende handels- en havenstad op te bouwen. Dat lukte niet echt maar het werd en is een mooie stad waar je ook rondvaarten kunt maken door de grachten.

Tönning ligt 10 km verder en heeft de oude historische haven mooi gerestaureerd. Zien we vanuit ons bussie. Net buiten de stad ligt een camping onder aan de dijk en een camperplek er bovenop met uitzicht over de hier al brede Eider. Als je tenminste op de voorste rij staat….

Maandag 27 juni - Eider en het wad

Regenachtige dag. Goed voor de planten. Die staan er genoeg in het Katinger Watt. Het gebied waar de rivieren uit het moerasgebied uitmonden in de Waddenzee en de Noordzee in stromen.

Voor de Vikingen van Haithabu bij Schleswig was zo’n 1000 jaar geleden dit moeras en rivieren gebied de doorgaande verbinding van de Oostzee naar de Noordzee.

Dat is in onze tijd wel anders. De grote zeeschepen varen nu door het Nord-Ost-Seekanaal.

En in de Eider is na de vele overstromingen begin jaren zeventig een dam gekomen met sluizen en stuwen. Een soort Duitse Deltawerken.

Vanmiddag 50 km opgeschoven naar een merengebied achter de Waddendijk dat een Natur-Schutz-Gebiet blijkt te zijn bij de sluis van Speicherkoog. Met camperplek in de regen maar wel uitzicht op de vogels.

MarJen weer op pad

zo lui, na meer dan 2½ jaar toeren we weer rond. Opnieuw op pad met onze buscamper op zoek naar mooie plekjes in Europa. Beetje meer “krak en mik”, zowel wijzelf als de bus! Dus geen noordse afstanden maar “reizen met de plusbus”.

Zondag 19 juni - Zondagsrust in Diever

Nadat alles volgens het lijstje de bus ingegaan is - denken we - rijden we zondagmiddag Zwiep uit. Op naar het Drentse Diever. Zonder reservering natuurlijk, want daar zijn we niet van. Uiteindelijk belanden we voor de poort van Camping Diever aan de Bosweg. Zondagsrust. Melden kan de volgende ochtend.

Maandag 20 juni - Terug naar af

Dat doen we maandagochtend dan ook en na een mooi verhaal van Marius kunnen we gratis en voor niks vertrekken. Op naar Smilde waar de koffie en thee bij Rika en Jan al klaar staan.

Inmiddels hebben we een aardig lijstje met spullen die we toch wel graag bij ons hebben en zo gaat in de loop van de middag de reis weer zuidwaarts naar onze eigen camperplek met zicht op ree en haas en onze eigen wilde bloemen.

Dinsdag 21 juni - In het Moor

Opnieuw worden we uitgezwaaid vanaf Haijtink en gaan we daadwerkelijk de Duitse grens over. Op naar de Elbe is het plan. Zover komen we vandaag niet. Even voorbij Osnabrück gaan we het binnenland in. Geen lawaaiige lunch langs de autobahn. Maar ook nergens een parkeerplekje tussen alle graan- en aardappelvelden rondom de Dammer Berge. Gelukkig hebben we Google en is er in een van de woonwijken in Wagenfeld een camperstellplatz bij het Hallenbad. Die komt beslist niet op ons favorietenlijstje. Een tiental kilometers verder vinden we een prima plek voor de nacht op het Moorcamp. Een kleine camping met maar 35 plaatsen en bovendien kilometers overal vandaan midden in het al bijna afgegraven veengebied ten noorden van Minden. Oorverdovend stil met de koekoek op de achtergrond

Woensdag 22 en donderdag 23 juni - Twee dagen op het Moorcamp

Naar de bakker hoef je hier niet. Die komt de bestelde Brötchen brengen. Toch gaan we zelf op pad; met alleen water en brood wordt het wat saai. De lunch hebben we in Nienburg bedacht op de camperparkeerplaats aan de Weser. Maar die staat vol met witte dozen en er kan geen bussie meer tussen. Dat wordt een lunch kn de blakende zon op de P bij de OBI met de wegenkaart op tafel. Plan B treedt in werking, maar ja dat hebben we niet. We besluiten terug te gaan naar de rust in het verdwenen Moor en dan zien we wel verder.

Vrijdag 24 juni - Naar frissere regionen

De 31 graden van gisteren waren wel genoeg. dus komt er een streep door het Elbe-plan, want daar is de voorspelling zelfs 33 graden. We toeren een paar honderd kilometer naar noordelijker en koelere regionen. Bij Hamburg is het fris genoeg als we meer dan een half uur begeleid worden door een wolkbreuk. We rijden door naar het Flusslandschaft Eider, Treene, en Sorge en staan nu op camping Oase Eider in het mini-dorp Bergewöhrden zo’n 30 km ten zuidoosten van Husum. Of het een oase is, gaan we morgen beleven.